Odd Børretzen tenker seg hukommelsen som ein svær kasse eller kiste. Frå å vera ganske tom fyller me før fødselen kassen med svolt, varme, fred og uro, seinare med lydar, lukter, smil, kjærleik, glede og redsel. Kva finn eg så igjen i min kasse etter fire lange rapportar frå 50-talet?
Kåre Rød Kåre Rød
PublisertSist oppdatert
Hei!
Du må ha eit aktivt abonnement for å lese vidare.
